De ring van Vinkhuizen – Jean Bernard Koeman (2006)
Kunstopdrachtenarchief kunst op straat
De ring van Vinkhuizen van kunstenaar Jean Bernard Koeman (1964) doet denken aan een ministadion of arena. Vangrail is gebogen tot een ovaal object waarin je kunt zitten: een plek voor ontmoeting, rust én actie.
IJkpunt en dialoogmachine
De ring van Vinkhuizen is een even simpel als doeltreffend gebouw dat als ijkpunt en dialoogmachine voor de stadswijk wil fungeren. Met de middelen en het materiaal van de razende buitenwereld is het omgevormd tot een metalen prieel dat het stadspark; de groene allee benadrukt als een plek voor ontmoeting, rust en contemplatie. De vangrails die het gebouw vormen krijgen echter betekenis als metaforen voor de snelweg, een jachtig leven en dragen aldus een dampende connotatie met zich mee. De rails zijn na het walsen opnieuw gegalvaniseerd, waardoor het zich als een zilveren juweel toont Door het materiaal en de aard van het gebouw kan men zich binnenin veiliger dan ooit voelen. Wat is sterker immers dan een gesloten vorm die voorbereid is op een botsing met een tientonner? Tegelijkertijd kan dit echter ook verontrusten, daar het ons op gedachten van begrenzing brengt. Het werk levert dus reeds stof tot discussie op.
Een monumentaal sculptuur
Wandelende Vinkhuizers zien een monumentaal sculptuur, een buitenissig gebouw. Zij kunnen het gebruiken als uitgaansplek voor een zwoele zomeravond of als uitkijkpost om de buurt te overzien; de boerderij, de groenstrook, de skatebanen iets verderop. Uitblazen na het sporten. Zij zoeken hier een zitplaats als in een stadion, colosseum of arena. Verwacht wordt dat ‘De Ring’ voornamelijk ingenomen zal worden door de Vinkhuizense jongeren. Dat is meer dan prima, zij verdienen een informele, niet inhoudelijk geduide plek waar gekletst, gelachen en gediscussieerd kan worden. Maar het gebouw biedt meer mogelijkheden; als vertrek- of aankomstpunt voor allerlei activiteiten, voor vergaderingen, als klimrek of sterrenkijker, misschien gaat er wel iemand zingen. Ondanks zijn gewicht en het niet kapot te krijgen materiaal, verkrijgt het sculptuur een zekere luciditeit, transparantie en helderheid door middel van onderbroken stroken ‘Lucht’. Tussen de vangrails zit telkens een doorzicht. Het is bijna een tekening in het landschap, men ziet de wereld er door heen. Zo gaan alle lijnen van het werk zinderen en toont het zich vanuit alle zichtpunten telkens anders. Het krijgt ritme en gevoel. Anderzijds draagt ‘De Ring’ een zekere betekenis voor de sociale cohesie van de buurt. Men kan van verre zien of er zich binnen enige activiteit afspeelt. Goed voor de sociale controle maar ook een voorbode op ontmoeting. De licht trapsgewijs uitdijende buitenvorm is als een wervelwind, binnenin openbaart zich de ander en het hemelgewelf.
Wijkvernieuwing
De ring van Vinkhuizen is de laatste van drie kunstopdrachten in het kader van de wijkvernieuwing in Vinkhuizen. Het eerste project was Duizend Deuren van Ida van der Lee, een theatrale licht en geluidsshow die op 22 maart 2003 werd uitgevoerd in een sloopflat aan de Spinelstraat. Het tweede is Soft spot van Ram Katzir, die op Buurtplein 5 is gerealiseerd. Bij deze projecten werkt het CBK samen met de dienst Ruimtelijke Ordening en Nijestee.
Door de wijkvernieuwing is er gesloopt, woningen zijn vervangen of samengevoegd en er zijn nieuwe huizen gebouwd. Ook komt er meer groen en zijn er nieuwe voorzieningen zoals een Vensterschool en woningen voor ouderen. Dit alles heeft een enorme invloed op de samenstelling van de wijk en het leven van ‘de Vinkhuizer’, een interessante aanleiding voor het CBK voor deze drie kunstopdrachten.
Feestelijke onthulling
Zaterdag 13 mei is De ring van Vinkhuizen feestelijk onthuld. De nieuwe wethouder van cultuur, Jaap Dijkstra, sprak de belangstellenden toe. Hij maakte onder meer de vergelijking met de betekenis van een ring als symbool van saamhorigheid en verbroedering en uitte de wens dat De Ring als ontmoetingsplek gaat dienen. Ook bedankte Dijkstra buurtbewoners Alie Luining, Willie Kiezebrink en Hans ten Berge voor hun betrokkenheid en inzet bij de totstandkoming van deze kunstopdracht. Spreekstalmeester Stefan Nieuwenhuis had vervolgens een klein interview met de maker van het kunstwerk: Jean Bernard Koeman. Tot slot gaven de Groningse band LPG en de Vlaamse danser-choreograaf Koen Augustijnen een spetterend optreden, tot veel genoegen van alle aanwezigen.